لیفت سینه با برش دوناتی (ماستوپکسی پری‌آرئولار)
لیفت سینه با برش دوناتی (ماستوپکسی پری‌آرئولار): راهنمای جامع
لیفت سینه یا ماستوپکسی، یکی از روش‌های جراحی پلاستیک محبوب برای بهبود ظاهر سینه‌ها از طریق بالا کشیدن و تغییر شکل آن‌ها است. این عمل به‌ویژه برای زنانی که به دلیل عواملی مانند بارداری، شیردهی، نوسانات وزن، افزایش سن یا جاذبه زمین دچار افتادگی (پتوز) سینه شده‌اند، کاربرد دارد. تکنیک‌های مختلفی برای انجام لیفت سینه وجود دارد که انتخاب هر کدام به میزان افتادگی، حجم سینه، کیفیت پوست و اهداف بیمار بستگی دارد. یکی از این تکنیک‌ها، لیفت سینه با برش دوناتی یا «ماستوپکسی پری‌آرئولار» (Peri-Areolar Mastopexy) است که به دلیل الگوی برش دایره‌ای شکل آن به این نام خوانده می‌شود.
این مقاله به صورت تخصصی به بررسی کامل لیفت سینه با برش دوناتی، مزایا، معایب، کاندیدای مناسب، روند جراحی، دوران نقاهت و نتایج آن می‌پردازد.
لیفت سینه دوناتی چیست و چگونه عمل می‌کند؟
لیفت سینه دوناتی، تکنیکی است که در آن جراح یک برش دایره‌ای شکل دقیقاً در لبه خارجی هاله سینه (آرئول) و برش دایره‌ای دیگری کمی بزرگ‌تر در اطراف آن ایجاد می‌کند. پوست بین این دو دایره (که شبیه به یک دونات است) برداشته می‌شود. سپس پوست لبه خارجی به لبه هاله سینه نزدیک شده و با بخیه دوخته می‌شود. این کار باعث می‌شود پوست اطراف هاله جمع شده و بافت سینه به سمت بالا کشیده شود.
مکانیسم اصلی این روش:
- برداشت پوست اضافی: حذف حلقه پوست اطراف هاله، پوست اضافی را که باعث افتادگی خفیف شده است، از بین می‌برد.
- جمع کردن پوست: دوختن لبه‌های برش به یکدیگر، مانند بستن دهانه یک کیسه با نخ (اثر purse-string)، باعث می‌شود پوست اطراف جمع شده و بافت زیرین سینه فشرده و کمی بالاتر قرار گیرد.
- تغییر موقعیت هاله: در صورت نیاز، این روش امکان بالا بردن جزئی موقعیت کمپلکس نیپل-آرئول (نوک سینه و هاله) را نیز فراهم می‌کند.
- کاهش اندازه هاله: این تکنیک به طور همزمان می‌تواند برای کوچک کردن قطر هاله‌های بیش از حد بزرگ نیز استفاده شود.
چه کسانی کاندیدای مناسبی برای لیفت سینه دوناتی هستند؟
یکی از این روش‌ها، لیفت سینه به روش دوناتی (Donut Mastopexy) است که با هدف بالا بردن، فرم‌دهی و بهبود تقارن سینه انجام می‌شود. این روش که به آن «لیفت سینه پرارئولار» نیز گفته می‌شود، کم‌تهاجمی‌تر از روش‌های سنتی لیفت بوده و برای افرادی با افتادگی خفیف تا متوسط گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شود. اما آیا همه افراد برای انجام این جراحی مناسب هستند؟ در ادامه بررسی می‌کنیم چه کسانی بهترین کاندیدا برای لیفت سینه دوناتی هستند و چه شرایطی باید داشته باشند تا بتوانند با خیال راحت این روش را انتخاب کنند.
این روش برای همه افراد مناسب نیست و بهترین نتایج را در گروه خاصی از بیماران ارائه می‌دهد. کاندیدای ایده‌آل برای لیفت دوناتی معمولاً دارای ویژگی‌های زیر است:
- افتادگی خفیف تا متوسط (پتوز درجه ۱ یا اوایل درجه ۲): این تکنیک قدرت لیفت محدودی دارد و برای افتادگی‌های شدید که نوک سینه به پایین‌تر از چین زیر سینه افتاده، مناسب نیست. در افتادگی خفیف، نوک سینه معمولاً هم‌سطح یا کمی پایین‌تر از چین زیر سینه است.
- سینه‌های با حجم کوچک تا متوسط: در سینه‌های بسیار بزرگ و سنگین، فشار زیادی به خط بخیه وارد می‌شود و احتمال باز شدن بخیه‌ها، پهن شدن اسکار یا بازگشت افتادگی (bottoming out) بیشتر است.
- کیفیت پوست خوب و الاستیسیته مناسب: پوست باید قابلیت ارتجاعی کافی داشته باشد تا پس از جمع شدن، شکل جدید سینه را حفظ کند و دچار چین‌خوردگی‌های زیاد در اطراف هاله نشود.
- تمایل به حداقل اسکار: بزرگ‌ترین مزیت این روش، محدود بودن اسکار به اطراف هاله است که معمولاً در مرز رنگدانه‌های هاله و پوست اطراف پنهان می‌شود و کمتر از سایر روش‌های لیفت (مانند لیفت عمودی یا لنگری) قابل مشاهده است.
- نیاز به کاهش اندازه هاله: بیمارانی که علاوه بر لیفت خفیف، مایل به کوچک کردن قطر هاله سینه خود هستند، کاندیدای خوبی محسوب می‌شوند.
- واقع‌بینی در مورد نتایج: بیماران باید درک کنند که این روش تغییرات چشمگیر و دراماتیک ایجاد نمی‌کند و عمدتاً برای بهبود جزئی شکل و موقعیت سینه مناسب است.
- عدم نیاز به برداشتن حجم زیادی از بافت سینه: این روش عمدتاً روی پوست تمرکز دارد و برای بیمارانی که نیاز به کاهش حجم قابل توجه سینه (ماموپلاستی کاهشی) دارند، کافی نیست.
چه کسانی کاندیدای مناسبی نیستند؟
- افراد با افتادگی شدید سینه (پتوز درجه ۳).
- افراد با سینه‌های بسیار بزرگ و سنگین.
- افراد با پوست بسیار شل و فاقد الاستیسیته.
- افراد سیگاری (سیگار کشیدن ترمیم زخم را مختل می‌کند و خطر عوارض را افزایش می‌دهد).
- افرادی که انتظارات غیرواقع‌بینانه دارند.
روند جراحی لیفت سینه با برش دوناتی
لیفت سینه با برش دوناتی (Donut Mastopexy) یکی از روش‌های پرطرفدار و کم‌تهاجمی در جراحی زیبایی سینه است که با هدف بالا کشیدن و فرم‌دهی مجدد به سینه‌های افتاده انجام می‌شود. این روش، به دلیل برش‌های محدودتر و جای زخم کمتر نسبت به تکنیک‌های سنتی، گزینه‌ای محبوب برای زنانی است که میزان افتادگی سینه‌شان متوسط بوده و به‌دنبال نتیجه‌ای طبیعی و متعادل هستند. در این جراحی، برشی دایره‌ای دور هاله سینه ایجاد می‌شود و پوست اضافه برداشته می‌شود تا سینه‌ها شکل و جایگاه بهتری پیدا کنند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر روند این جراحی، مراحل آن، مدت زمان عمل و مراقبت‌های پس از آن خواهیم پرداخت.
- مشاوره: اولین قدم، مشاوره دقیق با یک جراح پلاستیک فوق تخصص و باتجربه است. جراح سوابق پزشکی شما را بررسی کرده، سینه‌ها را معاینه می‌کند، میزان افتادگی و کیفیت پوست را ارزیابی کرده و در مورد اهداف و انتظارات شما صحبت می‌کند. او مشخص می‌کند که آیا لیفت دوناتی برای شما مناسب است یا تکنیک دیگری بهتر خواهد بود.
- برنامه‌ریزی قبل از عمل: دستورالعمل‌های لازم مانند قطع مصرف برخی داروها (مثل آسپرین و داروهای ضدالتهاب)، ترک سیگار و انجام آزمایش‌های لازم به شما داده می‌شود.
- بیهوشی: عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی همراه با آرام‌بخش وریدی انجام می‌شود. انتخاب نوع بیهوشی به شرایط بیمار و ترجیح جراح بستگی دارد.
- ایجاد برش‌ها: جراح طبق برنامه‌ریزی، دو برش دایره‌ای متحدالمرکز در اطراف هاله ایجاد می‌کند.
- برداشت پوست: پوست حلقوی شکل بین دو برش برداشته می‌شود.
- تغییر شکل بافت (در صورت نیاز): در برخی موارد، جراح ممکن است تغییرات جزئی در بافت زیرین سینه نیز ایجاد کند تا شکل بهتری حاصل شود.
- بستن برش‌ها: پوست لبه خارجی به دقت به لبه هاله نزدیک شده و با استفاده از تکنیک بخیه خاصی (معمولاً بخیه‌های قابل جذب در لایه‌های عمقی و بخیه‌های کشیدنی یا چسب پوستی در سطح) دوخته می‌شود تا کشش به طور یکنواخت توزیع شود و اسکار به بهترین شکل ممکن ترمیم یابد. گاهی از تکنیک “purse-string” برای جمع کردن بیشتر پوست استفاده می‌شود.
- پانسمان: محل برش‌ها پانسمان شده و ممکن است از یک سوتین طبی مخصوص استفاده شود. گاهی اوقات درن‌های کوچکی برای تخلیه مایعات اضافی در زیر پوست قرار داده می‌شوند که معمولاً طی چند روز برداشته می‌شوند.
مدت زمان عمل: معمولاً بین ۱ تا ۳ ساعت طول می‌کشد.
مزایای لیفت سینه با برش دوناتی
لیفت سینه دوناتی یا پری‌آرئولار دارای چندین مزیت قابل توجه است که آن را برای گروه خاصی از بیماران به گزینه‌ای جذاب تبدیل می‌کند. برجسته‌ترین ویژگی این روش، به جا ماندن اسکار یا جای زخمی بسیار محدود و کمتر آشکار است، چرا که برش‌ها تنها در اطراف هاله سینه ایجاد می‌شوند و به خوبی در مرز طبیعی رنگدانه‌های پوست پنهان می‌گردند؛ این امر برای افرادی که نگرانی زیادی بابت دیده شدن جای زخم دارند، بسیار مطلوب است. علاوه بر این، تکنیک دوناتی به جراح اجازه می‌دهد تا همزمان با لیفت، اندازه هاله‌های بزرگ را نیز کاهش دهد و به تناسب بهتری در ظاهر سینه دست یابد.
از دیگر مزایا می‌توان به دوره نقاهت نسبتاً کوتاه‌تر و بهبودی سریع‌تر در مقایسه با لیفت‌های گسترده‌تر مانند لیفت عمودی یا لنگری اشاره کرد، زیرا میزان برش و دستکاری بافتی کمتر است. همچنین، به دلیل حفظ بهتر اعصاب ناحیه، احتمال تغییرات دائمی در حس نوک سینه و هاله معمولاً پایین‌تر است، هرچند تغییرات موقت همچنان ممکن است رخ دهد. نهایتاً، این روش به خوبی قابلیت ترکیب با جراحی پروتز سینه را دارد و می‌تواند برای بیمارانی که همزمان نیاز به افزایش حجم و لیفت خفیف دارند، نتایج رضایت‌بخشی به ارمغان آورد.
معایب و عوارض احتمالی لیفت سینه دوناتی
علیرغم مزیت اصلی لیفت دوناتی یعنی جای زخم کمتر قابل مشاهده، این روش معایب و عوارض بالقوه‌ای نیز دارد که باید در نظر گرفته شوند. مهم‌ترین محدودیت آن، قدرت لیفت نسبتاً کم است که آن را تنها برای موارد افتادگی خفیف تا متوسط مناسب می‌سازد و قادر به اصلاح پتوز شدید نیست. به دلیل کشش دایره‌ای وارد شده بر خط بخیه، احتمال پهن شدن اسکار دور هاله در طول زمان وجود دارد.
همچنین، جمع کردن پوست در اطراف آرئول، به‌خصوص در افرادی که پوستشان خاصیت ارتجاعی (الاستیسیته) کافی ندارد، می‌تواند منجر به ایجاد چین‌خوردگی‌های شعاعی و ناخوشایند در اطراف هاله شود که ممکن است به مرور زمان بهبود یابد یا نیاز به اصلاح داشته باشد. تغییر شکل هاله از حالت گرد به بیضی یا نامنظم، و همچنین احتمال صاف شدن بخش تحتانی سینه از دیگر معایب احتمالی است.
در برخی موارد، به‌ویژه در سینه‌های سنگین‌تر، امکان بازگشت افتادگی یا پدیده “bottoming out” (لغزیدن بافت سینه به پایین‌تر از موقعیت ایده‌آل) وجود دارد. علاوه بر این موارد مختص تکنیک، عوارض عمومی جراحی مانند تغییر در حس نوک سینه و هاله (که معمولاً موقتی است اما می‌تواند دائمی باشد)، عدم تقارن بین سینه‌ها، خونریزی، هماتوم، سروما، عفونت، و مشکلات مربوط به ترمیم زخم نیز ممکن است رخ دهد و در مواردی نیاز به جراحی ترمیمی برای رفع این مشکلات باشد.
دوران نقاهت و بهبودی
- روزهای اول: درد، تورم و کبودی طبیعی است که با داروهای مسکن تجویز شده کنترل می‌شود. باید از سوتین طبی به طور مداوم استفاده کرد. فعالیت‌ها باید بسیار محدود باشد.
- هفته اول: تورم و کبودی به تدریج کاهش می‌یابد. در صورت وجود درن، برداشته می‌شود. بخیه‌های سطحی (اگر کشیدنی باشند) معمولاً طی ۷ تا ۱۴ روز کشیده می‌شوند. می‌توانید به فعالیت‌های سبک روزمره بازگردید.
- چند هفته اول: از انجام فعالیت‌های سنگین، ورزش و بلند کردن اجسام سنگین باید خودداری کرد. سوتین طبی همچنان باید پوشیده شود.
- ۱ تا ۲ ماه: تورم به میزان قابل توجهی کاهش یافته و شکل اولیه سینه مشخص‌تر می‌شود. می‌توانید به تدریج فعالیت‌های ورزشی را با نظر پزشک از سر بگیرید.
- ۶ ماه تا ۱ سال: نتایج نهایی به تدریج ظاهر می‌شوند. اسکارها کمرنگ‌تر شده و بافت سینه در موقعیت جدید خود تثبیت می‌شود. ممکن است تا یک سال طول بکشد تا حس نوک سینه به حالت طبیعی بازگردد (یا تغییرات دائمی مشخص شوند).
نتایج لیفت سینه دوناتی
نتایج این عمل شامل سینه‌هایی است که کمی بالاتر قرار گرفته‌اند، شکل گردتر و جوان‌تری دارند و هاله آن‌ها ممکن است کوچک‌تر شده باشد. جای زخم به مرور زمان کمرنگ می‌شود اما کاملاً از بین نمی‌رود. ماندگاری نتایج به عواملی مانند ژنتیک، نوسانات وزن، بارداری‌های بعدی و روند طبیعی پیری بستگی دارد. جاذبه زمین همچنان اثر خود را خواهد داشت و ممکن است در طول زمان سینه‌ها دوباره دچار درجاتی از افتادگی شوند.
ترکیب با سایر روش‌ها
همانطور که اشاره شد، لیفت دوناتی اغلب همزمان با قرار دادن پروتز سینه انجام می‌شود تا علاوه بر لیفت، حجم سینه نیز افزایش یابد. این ترکیب برای زنانی که سینه‌های کوچک و کمی افتاده دارند، ایده‌آل است. همچنین می‌توان آن را با لیپوساکشن نواحی اطراف (مانند زیر بغل) برای بهبود کانتور کلی ترکیب کرد.
جایگزین‌های لیفت دوناتی
اگر لیفت دوناتی برای شما مناسب نباشد، جراح ممکن است یکی از روش‌های زیر را پیشنهاد دهد:
- لیفت هلالی (Crescent Lift): برشی در لبه بالایی هاله؛ برای لیفت بسیار جزئی.
- لیفت عمودی یا آب‌نباتی (Vertical or Lollipop Lift): برشی دور هاله و یک برش عمودی از زیر هاله تا چین زیر سینه؛ برای افتادگی متوسط.
- لیفت لنگری یا T معکوس (Anchor or Inverted-T Lift): ترکیبی از برش دور هاله، برش عمودی و برشی در چین زیر سینه؛ برای افتادگی شدید و معمولاً همراه با کاهش حجم سینه.
اهمیت انتخاب جراح
انتخاب یک جراح پلاستیک فوق تخصص، باتجربه و دارای بورد تخصصی برای انجام لیفت سینه بسیار حیاتی است. مهارت و تجربه جراح تأثیر مستقیمی بر کیفیت نتایج، کاهش احتمال عوارض و مدیریت صحیح آن‌ها در صورت وقوع دارد. حتماً نمونه کارهای قبلی جراح را مشاهده کرده و در مورد تجربیات او با تکنیک دوناتی سوال کنید.
نتیجه‌گیری
لیفت سینه با برش دوناتی (پری‌آرئولار) یک تکنیک مؤثر برای اصلاح افتادگی خفیف تا متوسط سینه است که مزیت اصلی آن، جای زخم کمتر قابل مشاهده در اطراف هاله است. این روش برای بیمارانی با سینه‌های کوچک تا متوسط، کیفیت پوست خوب و نیاز به کاهش اندازه هاله مناسب است. با این حال، قدرت لیفت آن محدود بوده و ممکن است عوارضی مانند چین‌خوردگی پوست یا پهن شدن اسکار را به همراه داشته باشد. مشاوره دقیق با یک جراح مجرب برای تعیین اینکه آیا این روش بهترین گزینه برای شما است یا خیر، ضروری می‌باشد. درک واقع‌بینانه از نتایج قابل دستیابی و محدودیت‌های این تکنیک به رضایت بیشتر بیمار کمک خواهد کرد.